падча́льваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падча́льваю |
падча́льваем |
| 2-я ас. |
падча́льваеш |
падча́льваеце |
| 3-я ас. |
падча́львае |
падча́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
падча́льваў |
падча́львалі |
| ж. |
падча́львала |
| н. |
падча́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падча́львай |
падча́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падча́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падча́льваць несов. подча́ливать; см. падча́ліць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падча́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падчаліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падча́ліць, -лю, -ліш, -ліць; зак.
Прычальваючы, наблізіцца.
П. да прыстані.
|| незак. падча́льваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подча́ливать несов. падча́льваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падча́льванне, ‑я, н.
Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падчальваць — падчаліць і падчальвацца — падчаліцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падча́львацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да падчаліцца.
2. Зал. да падчальваць (гл. падчаліць у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падча́льванне ср. подча́лка ж., подча́л м.; см. падча́льваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падча́львацца несов., возвр., страд. подча́ливаться; см. падча́ліцца, падча́льваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)