падхадзі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падхаджу́ся падхо́дзімся
2-я ас. падхо́дзішся падхо́дзіцеся
3-я ас. падхо́дзіцца падхо́дзяцца
Прошлы час
м. падхадзі́ўся падхадзі́ліся
ж. падхадзі́лася
н. падхадзі́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час падхадзі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падхадзі́цца сов., прост. упра́виться (с работой)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падхадзі́цца, ‑хаджуся, ‑ходзішся, ‑ходзіцца; зак.

Абл. Ухадзіцца. Лета было добрае, пагода спрыяла ўраджаю і рабоце. Народ падхадзіўся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падхо́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да падхадзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыкушмэ́рыццападхадзіцца, упыніцца з дамашняй работай’ (стаўб., Жд. 2). Прэфіксальнае ўтварэнне ад незафіксаванага *кушмэ́рыцца, фанематычнага карэляту кушма́рыцца ’гуляць з агнём; важдацца’ (стаўб., Нар. сл.), зваротнага ад *кушмэ́рыць, параўн. кушме́рыць ’горача напальваць печ’ (гл.). Усе да кухма́рыць/кухма́рыцца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)