◎ Паду́зы ’частка коннай збруі, шляя’ (Касп., Янк: З, Мядзв.). Гл. падгузы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паду́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. паду́за паду́зы
Р. паду́зы паду́з
Д. паду́зе паду́зам
В. паду́зу паду́зы
Т. паду́зай
паду́заю		 паду́замі
М. паду́зе паду́зах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)