падтава́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. падтава́рнік
Р. падтава́рніку
Д. падтава́рніку
В. падтава́рнік
Т. падтава́рнікам
М. падтава́рніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падтава́рнік, -ку м., собир., спец. подтова́рник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падтава́рнік, ‑а, м.

Спец. Тонкія сасновыя ці яловыя бярвенні, жэрдкі, якія выкарыстоўваюцца для падсцілкі пад тавары, грузы на суднах, барках, а таксама для часовага мацавання ў шахце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подтова́рник собир., спец. падтава́рнік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)