Verbum

анлайнавы слоўнік

падсціла́нне гл. падаслаць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падсціла́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падсціла́нне ср. подсти́лка ж. подстила́ние; см. падсціла́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсціла́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсцілаць — падаслаць ².

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падасла́ць², падсцялю́, падсце́леш, падсце́ле; падсцялі́; падасла́ны; зак., што.

Паслаць пад што-н.

П. пярыну.

|| незак. падсціла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. по́дсціл, -у, м., падсці́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і падсціла́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подстила́ние падсціла́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подсти́лка ж.

1. (действие) падсціла́нне, -ння ср., падсці́лка, -кі ж.;

2. (подостланное) по́дсціл, -лу м., падсці́лка, -кі ж.;

торфяна́я подсти́лка с.-х. тарфяны́ по́дсціл (тарфяна́я падсці́лка);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)