падсумо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падсумо́ўваю падсумо́ўваем
2-я ас. падсумо́ўваеш падсумо́ўваеце
3-я ас. падсумо́ўвае падсумо́ўваюць
Прошлы час
м. падсумо́ўваў падсумо́ўвалі
ж. падсумо́ўвала
н. падсумо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. падсумо́ўвай падсумо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падсумо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падсумо́ўваць несов. сумми́ровать, подыто́живать, подводи́ть ито́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсумо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падсумаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсумава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак., што (кніжн.).

Падвесці падрахунак чаму-н.

П. усе даныя.

|| незак. падсумо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падсумо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падсумоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсумо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсумоўваць — падсумаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ито́жить несов., бухг., перен., разг. падсумо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сумми́ровать

1. сов. падсумава́ць;

2. несов. падсумо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sumować

незак. падсумоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

summarize, BrE -ise [ˈsʌməraɪz] v. падво́дзіць вы́нік, падсумо́ўваць, падагульня́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)