падсумава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак., што (кніжн.).

Падвесці падрахунак чаму-н.

П. усе даныя.

|| незак. падсумо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падсумава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падсуму́ю падсуму́ем
2-я ас. падсуму́еш падсуму́еце
3-я ас. падсуму́е падсуму́юць
Прошлы час
м. падсумава́ў падсумава́лі
ж. падсумава́ла
н. падсумава́ла
Загадны лад
2-я ас. падсуму́й падсуму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час падсумава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падсумава́ць сов. сумми́ровать, подыто́жить, подвести́ ито́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсумава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., што.

Падвесці падрахунак чаму‑н., падлічыць агульную суму. Падсумаваць выдаткі. // Абагульніць сказанае. Прынцыповым трэба быць у першую чаргу да сябе, — падсумаваў Рыгор свае разважанні. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсумава́ць summíeren vt, Bilánz zíehen*; schlússfolgern vt неаддз. (абагульніць сказанае)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падсумо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падсумаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсумава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падсумаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсумо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсумоўваць — падсумаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сумми́ровать

1. сов. падсумава́ць;

2. несов. падсумо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zsumować

зак. падлічыць, падсумаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)