падсука́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падсука́ны падсука́ная падсука́нае падсука́ныя
Р. падсука́нага падсука́най
падсука́нае		 падсука́нага падсука́ных
Д. падсука́наму падсука́най падсука́наму падсука́ным
В. падсука́ны (неадуш.)
падсука́нага (адуш.)		 падсука́ную падсука́нае падсука́ныя (неадуш.)
падсука́ных (адуш.)
Т. падсука́ным падсука́най
падсука́наю		 падсука́ным падсука́нымі
М. падсука́ным падсука́най падсука́ным падсука́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падсука́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падсука́ны падсука́ная падсука́нае падсука́ныя
Р. падсука́нага падсука́най
падсука́нае		 падсука́нага падсука́ных
Д. падсука́наму падсука́най падсука́наму падсука́ным
В. падсука́ны (неадуш.)
падсука́нага (адуш.)		 падсука́ную падсука́нае падсука́ныя (неадуш.)
падсука́ных (адуш.)
Т. падсука́ным падсука́най
падсука́наю		 падсука́ным падсука́нымі
М. падсука́ным падсука́най падсука́ным падсука́ных

Кароткая форма: падсука́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падсука́ны подсу́ченный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Падсука́ны, подсука́ны ’падцягнуты, зграбны’ (ТС), пітсука́ны ’высокі, тонкі’ (Ніканчук). Да падсукаць < сукаць (гл.). Першапачаткова, відаць, ’паваротлівы, лоўкі’, калі мець на ўвазе семантыку дзеяслова. Параўн. таксама літ. apsukrùs (ад sùkti ’круціць’, роднаснае слав. sukati) ’выкрутлівы, паваротлівы, лоўкі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

подсу́ченный

1. (от сучи́ть) падсука́ны;

2. (о рукавах) закаса́ны; падкаса́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)