падстрэ́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

Падбіць, раніць стрэлам.

П. воўка.

|| незак. падстрэ́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падстрэ́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падстрэ́лю падстрэ́лім
2-я ас. падстрэ́ліш падстрэ́ліце
3-я ас. падстрэ́ліць падстрэ́ляць
Прошлы час
м. падстрэ́ліў падстрэ́лілі
ж. падстрэ́ліла
н. падстрэ́ліла
Загадны лад
2-я ас. падстрэ́ль падстрэ́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час падстрэ́ліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падстрэ́ліць сов. подстрели́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падстрэ́ліць, ‑стрэлю, ‑стрэліш, ‑стрэліць; зак., каго.

Раніць або забіць стрэлам. Падстрэліць воўка. □ Пані Мар’я чытае пра восень і дождж... Нехта падстрэліў недзе жорава, і, абяссілены, ён асядаў на лузе. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подстрели́ть сов. падстрэ́ліць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падстрэ́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падстрэліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падстрэ́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падстрэліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

podstrzelić

зак. падстрэліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падра́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго.

У мове паляўнічых — злёгку раніць, падстрэліць. Я ударыў па .. [дзіку] дуплетам І падраніў, а не паклаў. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zestrzelić

зак. падстрэліць; збіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)