падстрыжаны

падстры́жаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	падстры́жаны	падстры́жаная	падстры́жанае	падстры́жаныя
Р.	падстры́жанага	падстры́жанай падстры́жанае	падстры́жанага	падстры́жаных
Д.	падстры́жанаму	падстры́жанай	падстры́жанаму	падстры́жаным
В.	падстры́жаны (неадуш.) падстры́жанага (адуш.)	падстры́жаную	падстры́жанае	падстры́жаныя (неадуш.) падстры́жаных (адуш.)
Т.	падстры́жаным	падстры́жанай падстры́жанаю	падстры́жаным	падстры́жанымі
М.	падстры́жаным	падстры́жанай	падстры́жаным	падстры́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падстры́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	падстры́жаны	падстры́жаная	падстры́жанае	падстры́жаныя
Р.	падстры́жанага	падстры́жанай падстры́жанае	падстры́жанага	падстры́жаных
Д.	падстры́жанаму	падстры́жанай	падстры́жанаму	падстры́жаным
В.	падстры́жаны (неадуш.) падстры́жанага (адуш.)	падстры́жаную	падстры́жанае	падстры́жаныя (неадуш.) падстры́жаных (адуш.)
Т.	падстры́жаным	падстры́жанай падстры́жанаю	падстры́жаным	падстры́жанымі
М.	падстры́жаным	падстры́жанай	падстры́жаным	падстры́жаных

Кароткая форма: падстры́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падстры́жаны подстри́женный; постри́женный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падстры́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падстрыгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подстри́женный падстры́жаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

clipped [klɪpt]adj.

1. падстры́жаны; падрэ́заны; вы́разаны; скаро́чаны

2. адры́вісты, выра́зны (пра маўленне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

постри́женный

1. (от стричь 1) падстры́жаны, пастры́жаны;

2. церк. пастры́жаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bobbed

[bɑ:bd]

adj.

1) ко́ратка падстры́жаны

2) ко́ратка абрэ́заны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

на́кругла, прысл.

Разм. Вакол галавы (павязаць, падстрыгчы і пад.). У адкрытым кузаве — станок, а каля яго жанчына ў камбінезоне, у чырвонай касынцы, завязанай накругла. Арабей. Цемнаватыя з іржавінкай на кончыках валасы былі падстрыжаны накругла, нібы, пад гаршчок. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казачо́к, ‑чка, м.

1. Памянш.-ласк. да казак ¹ (у 2 знач.).

2. У рускіх дваран, памешчыкаў — хлопчык-слуга, звычайна апрануты ў казакін і падстрыжаны па-казацку.

3. Народны танец з паступова нарастаючым тэмпам, а таксама музыка да гэтага танца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum