падструга́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падструга́ю падструга́ем
2-я ас. падструга́еш падструга́еце
3-я ас. падструга́е падструга́юць
Прошлы час
м. падструга́ў падструга́лі
ж. падструга́ла
н. падструга́ла
Загадны лад
2-я ас. падструга́й падструга́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час падструга́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падструга́ць сов. подстрога́ть, подструга́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падструга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Крыху, дадаткова пастругаць. Падстругаць дошку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падстру́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падстругаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подстрога́ть сов. падструга́ць; (рубанком) падгаблява́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падстру́ганы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падстругаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подструга́ть сов., разг. падструга́ць; (рубанком) падгаблява́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)