падры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. падры́ецца падры́юцца
Прошлы час
м. падры́ўся падры́ліся
ж. падры́лася
н. падры́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падры́цца сов. (рылом — о животных) подры́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падры́цца, ‑роецца; зак.

Залезці куды‑н., падрыўшы зямлю знізу (пра жывёл). Крот падрыўся пад клець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подры́ться падкапа́цца; падры́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрыва́цца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падарвацца.

2. Зал. да падрываць ​1.

падрыва́цца ​2, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падрыцца.

2. Зал. да падрываць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пападрыва́цца ​1, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Падарвацца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Дыверсанты пападрываліся на мінах. □ Мужчыны паднялі станок. Паднялі даволі лёгка... — Не былі б то мужчыны, — шаптала Алаіза, ідучы за імі. — А мы з Таццянаю ледзь не пападрываліся. Арабей.

пападрыва́цца ​2, ‑аюцца; зак.

Разм. Падрыцца куды‑н. — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падрыва́цца I несов., возвр., страд. подрыва́ться; надрыва́ться; см. падарва́цца, падрыва́ць I

падрыва́цца II несов., возвр., страд. подрыва́ться; см. падры́цца, падрыва́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)