падро́ст, -у, М -сце, м. (спец.).

Маладыя дрэвы асноўнай для дадзенага лесу пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падро́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. падро́ст
Р. падро́сту
Д. падро́сту
В. падро́ст
Т. падро́стам
М. падро́сце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падро́ст, -ту м. подро́ст; подсе́д, подса́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падро́ст, ‑у, М ‑сце, м.

Спец. Зараснік маладых дрэў; маладняк. За разлогаю пакінутага пры высечцы падросту адкрылася роўненькая чарга стромых сосенак. Карамазаў.

•••

На падрост (пашыць, купіць) — з запасам на рост. Ігнась прымераў свае новыя боты: велікаватыя, на падрост пашытыя... Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Падрост 8/17

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

падрост

т. 11, с. 505

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

падле́сак

1. Малады гадавалы лес (Слаўг.). Тое ж паду́ле́сак (Слаўг.).

2. Нізкае маладое драбналессе ў старым лесе (БРС). Тое ж падса́да (Слаўг.), падрост, подраст, паду́раст (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

подсе́д м., спец.

1. (деревьев) падле́сак, -ску м.; (трав) падро́ст, -ту м.;

2. (о шерсти животных) сівізна́, -ны ж.;

3. (подшёрсток) падшо́рстак, -тка м., по́ўсць, род. по́ўсці ж., пі́льсць, род. пі́льсці ж.;

4. вет. макрэ́ц, -раца́ м.;

5. спорт. падсяда́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)