падраўнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што.

Зрабіць больш роўным.

П. пляцоўку.

П. бараду.

|| незак. падраўно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падраўнава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падраўну́ю падраўну́ем
2-я ас. падраўну́еш падраўну́еце
3-я ас. падраўну́е падраўну́юць
Прошлы час
м. падраўнава́ў падраўнава́лі
ж. падраўнава́ла
н. падраўнава́ла
Загадны лад
2-я ас. падраўну́й падраўну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час падраўнава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падраўнава́ць сов. подровня́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падраўнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Зрабіць паверхню чаго‑н. больш роўнай, гладкай. Дом у панядзелак павінна была прымаць камісія, і прараб з брыгадзірам лёталі, як апантаныя: тое — прыбяры, гэта — падраўнуй... Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подровня́ть сов.

1. падраўнава́ць;

2. воен. падраўня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падраўно́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падраўнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падраўнава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падраўнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падраўно́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падраўноўваць — падраўнаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

podrównać

зак. падраўнаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падгаблява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Згабляваць нямнога або дадаткова; падраўнаваць, габлюючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)