падраста́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. падраста́нне
Р. падраста́ння
Д. падраста́нню
В. падраста́нне
Т. падраста́ннем
М. падраста́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падраста́нне ср. подраста́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падраста́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрастаць — падрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падраста́нне н. Áufwuchs m -es; Heránwachsen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

подраста́ние падраста́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Áufwuchs

m -es, -wüchse

1) падраста́нне

2) лес. маладня́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)