падра́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

У служыцеляў царквы: доўгая з вузкімі рукавамі адзежына, паверх якой надзяваецца ра́са.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падра́снік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падра́снік падра́снікі
Р. падра́сніка падра́снікаў
Д. падра́сніку падра́снікам
В. падра́снік падра́снікі
Т. падра́снікам падра́снікамі
М. падра́сніку падра́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падра́снік м., церк. подря́сник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падра́снік, ‑а, м.

Доўгая з вузкімі рукавамі адзежына, якую свяшчэннаслужыцелі надзяваюць пад расу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подря́сник церк. падра́снік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)