падра́ньваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падра́ньваю падра́ньваем
2-я ас. падра́ньваеш падра́ньваеце
3-я ас. падра́ньвае падра́ньваюць
Прошлы час
м. падра́ньваў падра́ньвалі
ж. падра́ньвала
н. падра́ньвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час падра́ньваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падра́ньваць несов., охот. подра́нивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падра́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падраніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падра́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго (што) (спец.).

Злёгку раніць (звера, птушку).

|| незак. падра́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подра́нивать несов. падра́ньваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)