падразны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падразны́ падразна́я падразно́е падразны́я
Р. падразно́га падразно́й
падразно́е		 падразно́га падразны́х
Д. падразно́му падразно́й падразно́му падразны́м
В. падразны́ (неадуш.)
падразно́га (адуш.)		 падразну́ю падразно́е падразны́я (неадуш.)
падразны́х (адуш.)
Т. падразны́м падразно́й
падразно́ю		 падразны́м падразны́мі
М. падразны́м падразно́й падразны́м падразны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падразны́ спец. подрезно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падразны́, ‑ая, ‑ое.

1. Спец. Які мае адносіны да падрэзкі. // Прызначаны для падрэзкі. Падразныя інструменты.

2. З падрэзам, падрэзаны. Паліто з падразной спінкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подрезно́й

1. падразны́;

2. (с подрезами) падразны́; на шы́нах; см. по́дрез​I;

подрезны́е поло́зья падразны́я палазы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)