падпячы́

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падпяку́ падпячо́м
2-я ас. падпячэ́ш падпечаце́
3-я ас. падпячэ́ падпяку́ць
Прошлы час
м. падпё́к падпяклі́
ж. падпякла́
н. падпякло́
Загадны лад
2-я ас. падпячы́ падпячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падпё́кшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падпячы́ сов.

1. (подрумянить) подпе́чь;

2. разг. (допечь) подпе́чь;

3. разг. (испечь, поджарить еще к ранее испечённому) припе́чь, поджа́рить;

4. (о солнце) припе́чь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпячы́, ‑пяку, ‑пячэш, ‑пячэ; ‑пячом, ‑печаце; пр. падпёк, ‑пякла, ‑пякло; заг. падпячы; зак.

Разм.

1. што. Падрумяніць (пра хлеб і пад.). Падпячы хлеб.

2. што. Дапячы сыраватае. Падпячы бульбу.

3. што і чаго. Спячы ў дадатак да чаго‑н. ужо спечанага.

4. каго-што і без дап. Моцна прыгрэць, прыпячы (пра сонца).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падпячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпе́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падпячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поджа́рить сов.

1. (приготовить для еды) падпячы́; (мясо) падсма́жыць; (сало) падсква́рыць; (кофе, семечки и т. п.) падпра́жыць;

2. перен. (на солнце) падпячы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подпе́чь сов.

1. (немного допечь) падпячы́;

2. (дать подгореть) падпалі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпе́чаны

1. подпечённый;

2. разг. подпечённый;

3. разг. припечённый, поджа́ренный;

1-3 см. падпячы́1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)