падпя́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падпя́так падпя́ткі
Р. падпя́тка падпя́ткаў
Д. падпя́тку падпя́ткам
В. падпя́так падпя́ткі
Т. падпя́ткам падпя́ткамі
М. падпя́тку падпя́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падпя́так, -тка м. подпя́точник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпя́так, ‑тка, м.

Падсцілка ў абутку, што засцерагае пяту ад цвікоў, якімі прыбіты каблук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подпя́точник спорт., сапожн. падпя́так, -тка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)