падпу́хнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падпу́хну падпу́хнем
2-я ас. падпу́хнеш падпу́хнеце
3-я ас. падпу́хне падпу́хнуць
Прошлы час
м. падпу́х падпу́хлі
ж. падпу́хла
н. падпу́хла
Дзеепрыслоўе
прош. час падпу́хшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падпу́хнуць сов. подпу́хнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпу́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. падпух, ‑ла; зак.

Трохі апухнуць, прыпухнуць. Твар падпух.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подпу́хнуть сов., разг. падпу́хнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпуха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падпухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падцячы́, ‑цячэ; пр. падцёк, ‑цякла, ‑ло; зак.

1. Нацячы пад што‑н. Падцякла вада пад камень.

2. Падпухнуць ад падскурнага кровазліцця. Падцякло вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)