падпусці́ць, -ушчу́, -у́сціш, -у́сціць; -у́шчаны; зак.

1. каго (што). Даць наблізіцца, падысці.

П. звера на адлегласць стрэлу.

2. што. Сказаць, скарыстаўшы зручны момант (разм.).

П. жарт. П. шпільку (перан.).

|| незак. падпуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпусці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падпушчу́ падпу́сцім
2-я ас. падпу́сціш падпу́сціце
3-я ас. падпу́сціць падпу́сцяць
Прошлы час
м. падпусці́ў падпусці́лі
ж. падпусці́ла
н. падпусці́ла
Загадны лад
2-я ас. падпусці́ падпусці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падпусці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падпусці́ць сов., в разн. знач. подпусти́ть;

п. зве́ра на адле́гласць стрэ́лу — подпусти́ть зве́ря на расстоя́ние вы́стрела;

п. бялі́л у фа́рбу — подпусти́ть бели́л в кра́ску;

п. жарт — подпусти́ть шу́тку;

◊ п. шпі́льку — подпусти́ть шпи́льку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпусці́ць, ‑пушчу, ‑пусціш, ‑пусціць; зак., каго-што.

1. Даць магчымасць падысці, наблізіцца да каго‑, чаго‑н. Густы хмызняк шчыльна прыкрываў засаду. Партызаны падпусцілі .. [немцаў] метраў на дваццаць і тады адкрылі агонь. Дзенісевіч.

2. перан. Разм. Надаць (мове, выказванню і пад.) дадатковы сэнс, якое‑н. адценне; дапоўніць сказанае чым‑н. Маўчаць Іван Пятровіч не ўмеў — ён увесь час каменціраваў гульню: то жарт падпусціць, то прыказку якую прыгадае, то анекдоцік раскажа. Васілёнак.

•••

Падпусціць шпільку — сказаць што‑н. непрыемнае, з’едлівае; падкалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпуска́ць, падпусці́ць heránlassen* vt, zúlassen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

подпусти́ть сов., в разн. знач. падпусці́ць;

подпусти́ть шпи́льку перен. падпусці́ць шпі́льку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падпусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпуска́ць несов., в разн. знач. подпуска́ть; см. падпусці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

podpuścić

зак. падпусціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гразі́цца, гражуся, грозішся, грозіцца; незак.

Тое, што і гразіць. Не цвёрдая ў бомбы слава, Гразіцца ёю зарана. Не хітрая, урэшце, справа Адолець атам урана. Куляшоў. [Толік] прычапіўся на вуліцы да Максіма, кідаўся біцца, гразіўся і блізка не падпусціць да матчынага парога... М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)