падпо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падпо́р падпо́ры
Р. падпо́ру падпо́раў
Д. падпо́ру падпо́рам
В. падпо́р падпо́ры
Т. падпо́рам падпо́рамі
М. падпо́ры падпо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падпо́р, -ру м., спец. подпо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпо́р, ‑у, м.

Спец. Напор вады ў рацэ, канале з прычыны звужэння рэчышча, загароды плацінай і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпор

т. 11, с. 504

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

падпо́р м гідр Stau m -(e)s, Stuung f -;

падпо́р ва́ды Wsserstau m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падпо́р

1. Прыліў, напор веснавой вады ў рэчку, лагчыну (Віц. Касп.).

2. Застой вады ў дрэнажных збудаваннях, канавах (Жытк., Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

подпо́р техн. падпо́р, -ру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпо́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. падпо́ра падпо́ры
Р. падпо́ры падпо́р
Д. падпо́ры падпо́рам
В. падпо́ру падпо́ры
Т. падпо́рай
падпо́раю
падпо́рамі
М. падпо́ры падпо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Stau

m -s, -e i -s

1) гідр. падпо́р

2) ско́пішча [зато́р] у ву́лічным ру́ху

im ~ stcken bliben* — засе́сці [завя́знуць] у зато́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

о́рдэр

(ням. Order, ад лац. ordo = рад, разрад)

1) пісьмовы загад, распараджэнне, дакумент на выдачу або атрыманне чаго-н. (напр. о. на кватэру, расходны о.);

2) від архітэктурнай кампазіцыі, якая складаецца з вертыкальных нясучых частак — падпор у выглядзе калон, слупоў або пілястраў і гарызантальных частак — антамблемента.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)