падплё́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. падплё́т
Р. падплё́ту
Д. падплё́ту
В. падплё́т
Т. падплё́там
М. падплё́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падплёт, -ту м. подковы́рка ж.;

ла́пці з ~там — ла́пти с подковы́ркой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падплёт, ‑у, М ‑плёце, м.

Двайное перапляценне на падэшве лапцяў. На лапцях матляліся канцамі стаптаныя акраўкі з падплёту, злёгку шлёгалі раз за разам то па нагах, то па пяску. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подковы́рка ж.

1. (действие) падкалу́пліванне, -ння ср.;

2. (переплетение у лаптей) падплёт, -ту м.;

ла́пти с подковы́ркой падпле́ценыя ла́пці (ла́пці з падплётам);

3. перен. падкалу́пліванне, -ння ср.; шпі́лька, -кі ж.;

сло́ва не ска́жет без подковы́рки разг. сло́ва не ска́жа без шпі́лькі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)