падпаі́ць, -паю́, -по́іш, -по́іць; -по́ены; зак., каго (што) (разм.).

Напаіць з якім-н. намерам да ап’янення.

|| незак. падпо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпаі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падпа́ю падпо́ім
2-я ас. падпо́іш падпо́іце
3-я ас. падпо́іць падпо́яць
Прошлы час
м. падпаі́ў падпаі́лі
ж. падпаі́ла
н. падпаі́ла
Загадны лад
2-я ас. падпаі́ падпаі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падпаі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падпаі́ць сов., разг. подпои́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпаі́ць, ‑паю, ‑поіш, ‑поіць; зак., каго.

Разм. Напаіць з якім‑н. намерам да ап’янення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпаі́ць betrúnken máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падпо́йваць гл. падпаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подпои́ть сов. падпаі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпо́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падпаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпо́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падпаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпо́йваць несов., разг. (к падпаі́ць) подпа́ивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)