падпа́шнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Кавалак шчыльнай тканіны, прышыты знутры адзення пад пахамі, для засцярогі адзення ад поту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпа́шнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падпа́шнік падпа́шнікі
Р. падпа́шніка падпа́шнікаў
Д. падпа́шніку падпа́шнікам
В. падпа́шнік падпа́шнікі
Т. падпа́шнікам падпа́шнікамі
М. падпа́шніку падпа́шніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падпа́шнік м. подмы́шник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпа́шнік, ‑а, м.

Кавалачак тканіны, прышыты знутры адзення пад пахамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подмы́шник падпа́шнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)