падпамо́сце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падпамо́сце падпамо́сці
Р. падпамо́сця падпамо́сцяў
Д. падпамо́сцю падпамо́сцям
В. падпамо́сце падпамо́сці
Т. падпамо́сцем падпамо́сцямі
М. падпамо́сці падпамо́сцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падпамо́сце ср., обл. подпо́лье, по́дпол м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпамо́сце, ‑я, н.

Абл. Памяшканне, прастора пад падлогай. Кузьма дастаў міску, выцягнуў з падпамосця глечык з кіслым малаком. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́дпол м., обл. падпо́лле, -лля ср.; падпамо́сце, -ця ср.; (погреб) склеп, род. скле́па м.;

в по́дполе пад падло́гай (у падпамо́сці);

в по́дпол пад падло́гу (у падпамо́сце).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подпо́лье ср.

1. (помещение под полом) падпо́лле, -лля ср.; падпамо́сце, -ця ср.; (погреб) склеп, род. скле́па м.; (подвал) сутарэ́нне, -ння ср.;

2. полит. падпо́лле, -лля ср.;

рабо́тать в подпо́лье працава́ць у падпо́ллі;

уходи́ть в подпо́лье ісці́ ў падпо́лле;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)