назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| падпа́львання | |
| падпа́льванню | |
| падпа́льваннем | |
| падпа́льванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| падпа́львання | |
| падпа́льванню | |
| падпа́льваннем | |
| падпа́льванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. поджига́ние;
2. зато́пка
1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падпалі́ць, -палю́, -па́ліш, -па́ліць; -па́лены;
1. Паднёсшы агонь, запаліць.
2. Наўмысна, са злосным намерам учыніць пажар дзе
3. Даць падгарэць чаму
4. і у чым. Раскласці агонь у печы, каб згатаваць ежу, ацяпліць памяшканне.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
поджига́ние
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зата́пливаниеI запа́льванне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раста́пливаниеI распа́льванне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подта́пливаниеI
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ВЫПА́ЛЬВАННЕ расліннасці,
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
расто́пка
1. (действие) распа́льванне, -ння
2. (лучина, щепки)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)