паднырну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паднырну́ |
паднырнё́м |
| 2-я ас. |
паднырне́ш |
паднырняце́ |
| 3-я ас. |
паднырне́ |
паднырну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
паднырну́ў |
паднырну́лі |
| ж. |
паднырну́ла |
| н. |
паднырну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паднырні́ |
паднырні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паднырну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паднырну́ць сов. поднырну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паднырну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Нырнуць пад што‑н. Паднырнуць пад лодку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поднырну́ть сов. паднырну́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падны́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да паднырнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)