падно́ска гл. паднесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падно́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. падно́ска
Р. падно́скі
Д. падно́сцы
В. падно́ску
Т. падно́скай
падно́скаю
М. падно́сцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падно́ска ж. (действие) подно́с м., подно́ска

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падно́ска, ‑і, ДМ ‑носцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. паднесці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падно́ска ж Herbitragen n -s, Zbringen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падне́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нёс, -не́сла; -нясі́; -не́сены; зак.

1. каго-што. Наблізіць, трымаючы ў руках ці выцягваючы руку.

П. бінокль да вачэй.

П. дзіця да хаты.

2. што. Несучы, даставіць.

П. мяшкі з бульбай да воза.

3. што, каму. Падаць, частуючы, або падарыць у знак павагі.

П. чарку на вяселлі.

П. букет руж.

|| незак. падно́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць.

|| наз. паднясе́нне, -я, н. (да 1 і 3 знач.), падно́с, -у, м., падно́ска, -і, ДМо́сцы, ж. (да 2 знач.) і паднашэ́нне, -я, н. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падно́сак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падно́сак падно́скі
Р. падно́ска падно́скаў
Д. падно́ску падно́скам
В. падно́сак падно́скі
Т. падно́скам падно́скамі
М. падно́ску падно́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падно́скавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падноска. Падноскавая частка абутку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Падно́сак ’частка другой падэшвы ў абутку ад наска да палавіны ступні’ (ТСБМ, Гарэц., Др.-Падб., Некр., Янк. 1), падно́ска (Бяльк., Сл. ПЗБ), подно́сок ’тс’ (ТС). Да насок (гл.). Параўн. рус. арханг. подносо́чники ’падноскі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

подно́ска ж. падно́ска, -кі ж., падно́с, -су м., паднясе́нне, -ння ср., падно́шванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)