падмо́ргваць гл. падмаргнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падмо́ргваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падмо́ргваю падмо́ргваем
2-я ас. падмо́ргваеш падмо́ргваеце
3-я ас. падмо́ргвае падмо́ргваюць
Прошлы час
м. падмо́ргваў падмо́ргвалі
ж. падмо́ргвала
н. падмо́ргвала
Загадны лад
2-я ас. падмо́ргвай падмо́ргвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падмо́ргваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падмо́ргваць несов. подма́ргивать, подми́гивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падмо́ргваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падмаргнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмаргну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., каму.

Маргнуць, даючы знак.

Шматзначна п. сябру.

|| незак. падмо́ргваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падмі́ргваць несов., см. падмо́ргваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подми́гивать несов. падмо́ргваць, падмі́ргваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падмо́ргванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падморгваць — падмаргнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подма́ргивать несов., разг. падмо́ргваць, падмі́ргваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zúblinzeln

vi (j-m) падмо́ргваць [падмі́гваць] (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)