падмацава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падмацу́юся падмацу́емся
2-я ас. падмацу́ешся падмацу́ецеся
3-я ас. падмацу́ецца падмацу́юцца
Прошлы час
м. падмацава́ўся падмацава́ліся
ж. падмацава́лася
н. падмацава́лася
Загадны лад
2-я ас. падмацу́йся падмацу́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час падмацава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падмацава́цца сов. подкрепи́ться;

п. на даро́гу — подкрепи́ться пе́ред доро́гой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падмацава́цца, ‑цуюся, ‑цуешся, ‑чуецца; зак.

Паесці, выпіць чаго‑н., каб надаць сабе сілы. [Вартавы:] — Прымайце, хлопцы, паёк. Падмацуйцеся і спіце. Пянкрат. [Рыбак:] — Падмацуемся, калі пані старасціха частуе. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмацава́цца разм. sich stärken; sich erfríschen, sich erquícken (піццём)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падмацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак.

1. што. Умацаваць дадаткова.

П. плот падпоркамі.

П. думку фактамі (перан.).

2. каго (што). Накарміць для надання сілы.

П. дойных кароў буракамі.

|| незак. падмацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. падмацава́цца, -цу́юся, -цу́ешся, -цу́ецца; -цу́йся (да 2 знач.); незак. падмацо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. падмацава́нне, -я, н. і падмацо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подкрепи́ться падмацава́цца, падсілкава́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падмацо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падмацавацца.

2. Зал. да падмацоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмацо́ўвацца несов., возвр., страд. подкрепля́ться; см. падмацава́цца, падмацо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пацве́рдзіцца, ‑дзіцца; зак.

Аказацца правільным, падмацавацца доказамі. Здагадкі пацвердзіліся. □ [Кацялёў]: — Я вам сказаў: многія факты ў выніку маёй праверкі пацвердзіліся. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запра́виться

1. (горючим и т. п.) разг. запра́віцца;

2. (подкрепиться) прост. падмацава́цца, падсілкава́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)