падма́ншчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падма́ншчыцкі падма́ншчыцкая падма́ншчыцкае падма́ншчыцкія
Р. падма́ншчыцкага падма́ншчыцкай
падма́ншчыцкае		 падма́ншчыцкага падма́ншчыцкіх
Д. падма́ншчыцкаму падма́ншчыцкай падма́ншчыцкаму падма́ншчыцкім
В. падма́ншчыцкі падма́ншчыцкую падма́ншчыцкае падма́ншчыцкія
Т. падма́ншчыцкім падма́ншчыцкай
падма́ншчыцкаю		 падма́ншчыцкім падма́ншчыцкімі
М. падма́ншчыцкім падма́ншчыцкай падма́ншчыцкім падма́ншчыцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падма́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто падманвае, падмануў каго-н.

|| ж. падма́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. падма́ншчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)