падма́нуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падма́нуты падма́нутая падма́нутае падма́нутыя
Р. падма́нутага падма́нутай
падма́нутае
падма́нутага падма́нутых
Д. падма́нутаму падма́нутай падма́нутаму падма́нутым
В. падма́нуты (неадуш.)
падма́нутага (адуш.)
падма́нутую падма́нутае падма́нутыя (неадуш.)
падма́нутых (адуш.)
Т. падма́нутым падма́нутай
падма́нутаю
падма́нутым падма́нутымі
М. падма́нутым падма́нутай падма́нутым падма́нутых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падма́нуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падма́нуты падма́нутая падма́нутае падма́нутыя
Р. падма́нутага падма́нутай
падма́нутае
падма́нутага падма́нутых
Д. падма́нутаму падма́нутай падма́нутаму падма́нутым
В. падма́нуты (неадуш.)
падма́нутага (адуш.)
падма́нутую падма́нутае падма́нутыя (неадуш.)
падма́нутых (адуш.)
Т. падма́нутым падма́нутай
падма́нутаю
падма́нутым падма́нутымі
М. падма́нутым падма́нутай падма́нутым падма́нутых

Кароткая форма: падма́нута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падма́нуты обма́нутый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падма́нуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падмануць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обма́нутый падма́нуты, ашука́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абма́нуты, см. падма́нуты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zawiedziony

1. расчараваны;

2. падмануты;

~е nadzieje — падманутыя надзеі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

omamiony

1. падмануты;

2. спакушаны, прываблены;

omamiony perspektywą łatwego zarobku — спакушаны (прываблены) перспектывай лёгкага заробку;

omamiony obietnicami — а) падмануты абяцаннямі;

прываблены абяцаннямі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АМУРСА́НА

(1722—57),

адзін з уладарных князёў Айрацкага ханства, дзеяч антыманьчжурскага вызв. руху ў Манголіі ў 1750-я г. Пасля няўдалай спробы захапіць ханскі прастол у 1754 уцёк у Пекін. Маньчжурскія войскі пад выглядам дапамогі Амурсана ў 1755 акупіравалі і ліквідавалі ханства. Падмануты Амурсана ў 1755 далучыўся да стыхійнага антыманьчжурскага руху і стаў яго правадыром. Пацярпеўшы паражэнне, у 1757 уцёк у Расію.

т. 1, с. 327

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВА́НЖУРА (Wanžura, Vančura) Эрнест (1750?, Вамберк, Чэхія — студз. 1802), кампазітар і клавесініст. Па паходжанні чэх. Барон. Служыў у войсках аўстр. імператара Іосіфа II. У 1780 запрошаны графам С.Г.Зорычам у прыдворны т-р у Шклове. Аўтар лібрэта, музыкі і дэкарацый «Пантамімы з алегорыямі», паст. у Шклове 30.5.1780 у прысутнасці Кацярыны II і Іосіфа II. З 1783 муз. кіраўнік у выхаваўчым доме, інспектар муз. класаў Пятроўскага т-ра ў Маскве, у 1786—97 у дырэкцыі імператарскіх т-раў у Пецярбургу, капельмайстар і прыдворны клавесініст. Сярод твораў: камічныя оперы «Храбры і смелы віцязь Архідэіч» (паст. 1787), «Апякун падмануты»; З сімфоніі на слав. тэмы (на ўкр., рус. і польск.). У 1785—94 выдаваў муз. часопіс.

Г.І.Барышаў.

т. 3, с. 502

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)