падліпа́ла

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. падліпа́ла падліпа́лы
Р. падліпа́лы падліпа́л
Д. падліпа́лу падліпа́лам
В. падліпа́лу падліпа́л
Т. падліпа́лам падліпа́ламі
М. падліпа́ле падліпа́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падліпа́ла

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. падліпа́ла падліпа́лы
Р. падліпа́лы падліпа́л
Д. падліпа́ле падліпа́лам
В. падліпа́лу падліпа́л
Т. падліпа́лай
падліпа́лаю		 падліпа́ламі
М. падліпа́ле падліпа́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падліпа́ла м. и ж., прост. подлипа́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падліпа́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падліпа́ю падліпа́ем
2-я ас. падліпа́еш падліпа́еце
3-я ас. падліпа́е падліпа́юць
Прошлы час
м. падліпа́ў падліпа́лі
ж. падліпа́ла
н. падліпа́ла
Загадны лад
2-я ас. падліпа́й падліпа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падліпа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

подлипа́ла прост. прыліпа́ла, -лы м. и ж., падліпа́ла, -лы м. и ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пабу́нька ’падліпала’ (Гар., Яруш.). Няяснае слова. У іншых славянскіх мовах можна параўнаць з рус. дыял. (раз., тамб.) буня ’ганарлівы, фанабэрысты чалавек’, чэш. дыял. мар. būna ’прыдуркаваты нікчэмны чалавек’. Апошнія — аддзеяслоўныя ўтварэнні ад прасл. buneti (гл. бунаваць). Падрабязна аб гэтай групе слоў гл. ЭССЯ, 3, 95 і наст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)