падліко́вы, -ая, -ае.

Які служыць, прызначаны для падліку.

Падліковая камісія.

Падліковыя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падліко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падліко́вы падліко́вая падліко́вае падліко́выя
Р. падліко́вага падліко́вай
падліко́вае		 падліко́вага падліко́вых
Д. падліко́ваму падліко́вай падліко́ваму падліко́вым
В. падліко́вы (неадуш.)
падліко́вага (адуш.)		 падліко́вую падліко́вае падліко́выя (неадуш.)
падліко́вых (адуш.)
Т. падліко́вым падліко́вай
падліко́ваю		 падліко́вым падліко́вымі
М. падліко́вым падліко́вай падліко́вым падліко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падліко́вы (служащий для счёта) счётный; (служащий для подсчёта) учётный;

~вая камі́сія — счётная коми́ссия;

~выя апера́цыі — учётные опера́ции

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падліко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да падліку. Падліковая аперацыя. // Які служыць, прызначаны для падліку, вылічэння. Падліковая камісія. Падліковыя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падліко́вы

1. Réchen-; Zähl-;

падліко́вая камі́сія Záhlkommission f -, -en;

2. бухг. Búchhaltungs-; Búchführungs-; Réchnungs-;

падліко́вы дакуме́нт Búchführungsunterlage f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rachunkowy

1. рахунковы;

2. падліковы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

calculating [ˈkælkjəleɪtɪŋ] adj.

1. лічы́льны, падліко́вы;

a calculating machine лічы́льная машы́на

2. асцяро́жны

3. кары́слівы, карысталюбі́вы, карысталю́бны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

calculating

[ˈkælkjəleɪtɪŋ]

adj.

1) лічы́льны, падліко́вы

2) асьцяро́жны, празо́рлівы

3) схі́льны да інтры́гаў; эгаісты́чны, кары́сьлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бухгалтэ́рыя

(ад ням. Buch = кніга + halten = трымаць)

1) падліковы аддзел ва ўстанове, на прадпрыемстве, у арганізацыі;

2) вядзенне грашовага ўліку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бухгалтэ́рыя, -і, ж.

1. Тэорыя і практыка рахункаводства і дакументальнага гаспадарчага ўліку грашовых сродкаў.

2. мн. -і, -рый. Падліковы аддзел на прадпрыемстве, ва ўстанове.

○

Двайная бухгалтэрыя — метад уліку, пры якім кожная ўліковая аперацыя запісваецца двойчы: у прыходзе (дэбет) і расходзе (крэдыт).

◊

Двайная бухгалтэрыя —

1) пра дваістыя, двудушныя паводзіны, дзеянні;

2) пра двайны бухгалтарскі ўлік (фактычны і фіктыўны), які сведчыць пра схаваныя даходы.

|| прым. бухга́лтарскі, -ая, -ае.

Бухгалтарскія кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)