падлі́зніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. падлі́зніца падлі́зніцы
Р. падлі́зніцы падлі́зніц
Д. падлі́зніцы падлі́зніцам
В. падлі́зніцу падлі́зніц
Т. падлі́зніцай
падлі́зніцаю		 падлі́зніцамі
М. падлі́зніцы падлі́зніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падлі́зніца ж., разг. подли́за

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падлі́зніца, ‑ы, ж.

Разм. Жан. да падлізнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подли́за м. и ж., разг. падлі́за, -зы м. и ж.; падлі́знік, -ка м.; падлі́зніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уго́дница

1. уго́дніца, -цы ж.; падлі́зніца, -цы ж.; падлі́за, -зы ж.;

2. рел. уго́дніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)