падлё́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. падлё́т
Р. падлё́ту
Д. падлё́ту
В. падлё́т
Т. падлё́там
М. падлё́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падлёт, -ту м. подлёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падлёт, ‑у, М ‑лёце, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падляцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падлёт м Ánflug m -(e)s, -flüge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

подлёт падлёт, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ánflug

m -(e)s, -flüge

1) прылёт, падлёт

2) вайск., ав. налёт

3) адце́нне, нюа́нс, налёт

in éinem ~ von Gróßmut — у пары́ве велікаду́шнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)