падло́г, -у, мн. -і, -аў, м.

Падробка, складанне фальшывых дакументаў.

Абвінавачванне ў растраце і падлогах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падло́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. падло́г
Р. падло́гу
Д. падло́гу
В. падло́г
Т. падло́гам
М. падло́гу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падло́г, -гу м. подло́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падло́г, ‑у, м.

Падробка з мэтай ашукаць каго‑н.; падман, ашуканства. [Вера:] Таварышы! Гэта ж падлог, жульніцтва. [Левановіч:] Што? Пісьмо фальшывае? Крапіва. Ад смерці бог фашыстаў не ўбярог, Хоць позна, разгадаў усё ж падлог — Убачыў іклы пад авечай маскай. Жычка. Усё як ёсць табе відаць адразу — І кроў, і здрада, і падлог, і гнеў. Бураўкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падлог

т. 11, с. 500

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

падло́г м Fälschung f -, -en;

зрабі́ць падло́г éine Fälschung begéhen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Падло́г ’падробка з мэтай ашукаць каго-н.; падман, ашуканства’ (ТСБМ). Новае запазычанне з рус. подло́г ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

подло́г м. падло́г, -гу м.; (подделка) падро́бка, -кі ж.;

подло́г докуме́нтов падло́г дакуме́нтаў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

forgery [ˈfɔ:dʒəri] n. падро́бка; падло́г

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

counterfeit​1 [ˈkaʊntəfɪt] n. падро́бка; падло́г

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)