падку́рчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падку́рчуся падку́рчымся
2-я ас. падку́рчышся падку́рчыцеся
3-я ас. падку́рчыцца падку́рчацца
Прошлы час
м. падку́рчыўся падку́рчыліся
ж. падку́рчылася
н. падку́рчылася
Загадны лад
2-я ас. падку́рчыся падку́рчыцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час падку́рчыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падку́рчыцца сов. подогну́ть, поджа́ть но́ги под себя́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падку́рчыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Сагнуцца, падагнуцца (пра часткі цела). Ногі падкурчыліся. Хвост падкурчыўся. // Сесці або легчы, сагнуўшы або падагнуўшы ногі. Алесь падкурчыўся на лаве і глядзіць, праз цьмяныя шыбы на гразкую вуліцу. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падку́рчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Сагнуўшы, падабраць пад сябе.

П. ногі.

|| незак. падку́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. падку́рчыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; незак. падку́рчвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падку́рчвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падкурчыцца.

2. Зал. да падкурчваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поджа́ться сов.

1. (о ногах) падку́рчыцца, падагну́цца; (о хвосте) падці́снуцца, падку́рчыцца, падтулі́цца; (о губах) сці́снуцца, стулі́цца, сця́цца;

2. (прижаться) разг. прыці́снуцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падку́рчвацца несов., возвр., страд. подгиба́ться, поджима́ться, подбира́ться; см. падку́рчыцца, падку́рчваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)