падку́рчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падку́рчваю падку́рчваем
2-я ас. падку́рчваеш падку́рчваеце
3-я ас. падку́рчвае падку́рчваюць
Прошлы час
м. падку́рчваў падку́рчвалі
ж. падку́рчвала
н. падку́рчвала
Загадны лад
2-я ас. падку́рчвай падку́рчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падку́рчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падку́рчваць несов. подгиба́ть; поджима́ть, подбира́ть; см. падку́рчыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падку́рчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падкурчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падку́рчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Сагнуўшы, падабраць пад сябе.

П. ногі.

|| незак. падку́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. падку́рчыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; незак. падку́рчвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падку́рчвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падкурчыцца.

2. Зал. да падкурчваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поджима́ть несов.

1. (ноги) падку́рчваць, падгіна́ць; (хвост) падціска́ць, падку́рчваць, падту́льваць; (губы) сціска́ць, сту́льваць, сціна́ць;

2. (прижимать) разг. прыціска́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падку́рчвацца несов., возвр., страд. подгиба́ться, поджима́ться, подбира́ться; см. падку́рчыцца, падку́рчваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

podwijać

незак. падгортваць, падкурчваць, падціскаць;

podwijać nogi — падкурчваць ногі;

podwijać dół spódnicy — падгортваць падол спадніцы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

подгиба́ть несов. падгіна́ць;

подгиба́ть рубе́ц падгіна́ць рубе́ц;

подгиба́ть под себя́ но́ги падгіна́ць пад сябе́ но́гі, падку́рчваць но́гі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tail​1 [teɪl] n.

1. хвост

2. ніз; за́дняя ча́стка, за́днік (самалёта, каметы і да т.п.)

3. infml шпік, шпег

♦

heads or tails? аро́л ці рэ́шка?;

have one’s tail between one’s legs infml падку́рчваць хвост, бая́цца;

be on smb.’s tail ісці́ сле́дам;

turn tail кі́нуцца наўцёкі; даць драпака́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)