падку́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. падку́рка
Р. падку́ркі
Д. падку́рцы
В. падку́рку
Т. падку́ркай
падку́ркаю
М. падку́рцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падку́рка ж. подку́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падку́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. падкурыць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подку́рка ж. падку́рванне, -ння ср., падку́рка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)