падку́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падку́рваю падку́рваем
2-я ас. падку́рваеш падку́рваеце
3-я ас. падку́рвае падку́рваюць
Прошлы час
м. падку́рваў падку́рвалі
ж. падку́рвала
н. падку́рвала
Загадны лад
2-я ас. падку́рвай падку́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падку́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падку́рваць несов. подку́ривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падку́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да. падкурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подку́ривать несов. падку́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падку́рвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да. падкурваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падку́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падкурваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)