падкры́лак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падкры́лак |
падкры́лкі |
| Р. |
падкры́лка |
падкры́лкаў |
| Д. |
падкры́лку |
падкры́лкам |
| В. |
падкры́лак |
падкры́лкі |
| Т. |
падкры́лкам |
падкры́лкамі |
| М. |
падкры́лку |
падкры́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падкры́лак, -лка м., ав. подкры́лок
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падкры́лак, ‑лка, м.
1. Спец. Прылада на крыле самалёта для павелічэння яго падымальнай сілы.
2. Тое, што і падкрылле.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подкры́лок техн. падкры́лак, -лка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)