падко́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падко́рны |
падко́рная |
падко́рнае |
падко́рныя |
| Р. |
падко́рнага |
падко́рнай
падко́рнае |
падко́рнага |
падко́рных |
| Д. |
падко́рнаму |
падко́рнай |
падко́рнаму |
падко́рным |
| В. |
падко́рны (неадуш.)
падко́рнага (адуш.) |
падко́рную |
падко́рнае |
падко́рныя (неадуш.)
падко́рных (адуш.) |
| Т. |
падко́рным |
падко́рнай
падко́рнаю |
падко́рным |
падко́рнымі |
| М. |
падко́рным |
падко́рнай |
падко́рным |
падко́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падко́рны подко́рный;
п. слой — дрэ́ва подко́рный слой де́рева
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падко́рны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца пад карой дрэва. Падкорны слой.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Клоп падкорны хваёвы 11/333
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
подко́рковый
1. (под корой) падко́рны; (у хлеба) падскары́нкавы; (у плода) падшкарлу́пкавы, падску́ркавы; (у книги) падво́кладкавы;
2. анат. падко́ркавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)