падко́рмачны гл. падкарміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падко́рмачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падко́рмачны падко́рмачная падко́рмачнае падко́рмачныя
Р. падко́рмачнага падко́рмачнай
падко́рмачнае		 падко́рмачнага падко́рмачных
Д. падко́рмачнаму падко́рмачнай падко́рмачнаму падко́рмачным
В. падко́рмачны (неадуш.)
падко́рмачнага (адуш.)		 падко́рмачную падко́рмачнае падко́рмачныя (неадуш.)
падко́рмачных (адуш.)
Т. падко́рмачным падко́рмачнай
падко́рмачнаю		 падко́рмачным падко́рмачнымі
М. падко́рмачным падко́рмачнай падко́рмачным падко́рмачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падко́рмачны подко́рмочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падко́рмачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падкорму, падкормкі. // Які служыць для падкорму, падкормкі. Падкормачная пляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкармі́ць, -кармлю́, -ко́рміш, -ко́рміць; -ко́рмлены; зак.

1. каго (што). Пакарміць дадаткова, узмацніць харчаванне (разм.).

П. хворае дзіця.

П. птушак зімой.

2. што. Унесці (дадатковае ўгнаенне) у глебу (спец.).

П. кукурузу.

|| незак. падко́рмліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. падкармі́цца, -кармлю́ся, -ко́рмішся, -ко́рміцца (да 1 знач.; разм.); незак. падко́рмлівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. падко́рмліванне, -я, н., падко́рмка, -і, ДМ -мцы, ж. і падко́рм, -у, м.

|| прым. падко́рмачны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подко́рмочный падко́рмачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)