падкаці́ць, -качу́, -ко́ціш, -ко́ціць; -ко́чаны; зак.
1. каго-што. Коцячы, наблізіць або даставіць, змясціць пад што-н.
П. бочку да склепа.
П. камень пад сцяну.
2. Хутка пад’ехаць куды-н. (разм.).
Брычка падкаціла да самага ганка.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Аб раптоўным адчуванні болю, жаласлівасці і пад.
Да сэрца падкаціла трывога.
|| незак. падко́чваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. падка́тка, -і, ДМ -тцы, ж. (да 1 знач.) і падко́чванне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падкаці́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падкачу́ |
падко́цім |
| 2-я ас. |
падко́ціш |
падко́ціце |
| 3-я ас. |
падко́ціць |
падко́цяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падкаці́ў |
падкаці́лі |
| ж. |
падкаці́ла |
| н. |
падкаці́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
падкаці́ |
падкаці́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
падкаці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падкаці́ць сов.
1. в разн. знач. подкати́ть;
п. бо́чку да га́нка — подкати́ть бо́чку к крыльцу́;
аўтамабі́ль ~ці́ў да пад’е́зда — автомоби́ль подкати́л к подъе́зду;
2. безл. (о тошноте и т.п.) подкати́ть, подступи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падкаці́ць, ‑качу, ‑коціш, ‑коціць; зак.
1. што. Коцячы, наблізіць. Жучка падкаціла бліжэй да сябе ўсе бульбіны, легла каля іх і цікуе... Каліна. // Закаціць куды‑н., пад што‑н. Падкаціць бочку к пограбу.
2. што. Падвезці што‑н. да чаго‑н., устаноўленае на колах, палазах і пад. Падкаціць да самалёта трап. □ Да століка падкаціла цялежку Турава. Савіцкі. // каго. Разм. З шыкам падвезці каго‑н. да чаго‑н. Ячны хацеў падкаціць мяне да самага парога, але я адпрасіўся, пайшоў пехатой. Брыль.
3. да каго-чаго і без дап. Хутка пад’ехаць. Брычка лёгка падкаціла да чырвонай драўлянай будыніны. Асіпенка. Мы не паспелі яшчэ як след апрануцца, калі да ганка стралой падкаціла двое нартаў. Бяганская.
4. перан. Аб раптоўным пачуцці болю, жаласлівасці і пад. У грудзі падкаціла трывога, ці не чакае такі лёс усё маё пісанне наогул. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падко́чванне гл. падкаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падко́чваць гл. падкаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пападко́чваць, -аю, -аеш, -ае; зак., што.
Падкаціць усё, многае (гл. падкаціць у 1 знач.).
П. бярвенне да сцяны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подкати́ть сов.
1. падкаці́ць;
2. (быстро подъехать, подвезти к остановке) падкаці́ць, пад’е́хаць; падве́зці;
3. (о внезапном чувстве боли, тяжести) разг. падкаці́ць, падкаці́цца; (подступить) падступі́ць; см. подка́тывать;
◊
подкати́ть глаза́ закаці́ць во́чы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падко́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падкаціць (у 1, 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)