Verbum

анлайнавы слоўнік

падка́зваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падка́зваць несов.

1. подска́зывать;

2. разг. доноси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падка́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падказаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падказа́ць, падка́зваць

1. vórsagen vt (суфліраваць);

2. (навесці на думку) éingeben* vt; auf den Gedánken bríngen*;

3. разм. (зрабіць данос) denunzíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

падказа́ць, -кажу́, -ка́жаш, -ка́жа; -кажы́; -ка́заны; зак., што каму і без дап.

1. Шапнуць або паказаць незаўважна каму-н. тое, што той павінен адказаць.

П. адказ.

2. перан. Навесці на думку, дапамагчы прыйсці да рашэння.

Праверка падказала правільнае рашэнне.

Падкажыце, што нам тут рабіць (парайце; разм.).

|| незак. падка́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падка́званне, -я, н., падка́з, -у, м. і падка́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подска́зывать несов. падка́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суфлі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак., каму.

Падказваць акцёрам словы ролі ў час спектакля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падка́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падказваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падка́звацца несов., страд. подска́зываться; см. падка́зваць ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падка́звацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падказваць (гл. падказаць у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)