падкавано́с
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падкавано́с |
падкавано́сы |
| Р. |
падкавано́са |
падкавано́саў |
| Д. |
падкавано́су |
падкавано́сам |
| В. |
падкавано́са |
падкавано́саў |
| Т. |
падкавано́сам |
падкавано́самі |
| М. |
падкавано́се |
падкавано́сах |
Крыніцы:
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
падкавано́с, ‑а, м.
Млекакормячая жывёліна падатрада лятучых мышэй з моцна развітым пасавым прыдаткам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подковоно́с зоол. падкавано́с, -са м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)