падзі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. падзі́на
Р. падзі́ны
Д. падзі́не
В. падзі́ну
Т. падзі́най
падзі́наю
М. падзі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

падзі́на ж., спец. поди́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падзі́на, ‑ы, ж.

Спец. Под. Разбурэнне падзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поди́на спец. падзі́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)